MEHMET GALİK

Pülümür Akdik köyünden  Musa Ateş (Pala Musa, 1932), bugün Kocaeli Körfez Hacı Bektaş Veli Kültür ve  Cemevinde düzenlenen törenin ardından Derince Mezarlığında toprağa verildi. Büyük ustanın yeğeni Mehmet Galik, dayısıyla ilgili duygularını Pülümür Haber için kaleme aldı.

DAYIMIN AYAK İZİ VE HÜZÜN

Ne çok mutlu olurduk dayım bize gelince. Hemen hemen her kış gelirdi. Geldiğinde birkaç gün kalırdı. Bu süre içinde boş durmazdı. Muhakkak ustalığını konuşturur, bir şeyler yapardı. En uzun süreli kullandığımız eseri masa, sandalye ve sandıktı. Masa ve sandıkta metal çivi kullanmamıştı. 1990 yılında babam köyü terk edince masayı bir akrabasına hediye etmişti.

Evimizin yapılışında dayım baş usta olarak çalışmış. İki direğin üzerine koyduğu şapkaları desenlerle süslemişti. Kirişleri yontarken birisinde çamurlu ayakkabısının izi kalmıştı. Geceleri yatarken dayımın tavandaki ayak izlerini birbirimize gösterirdik. Ev yıkılınca dayımdan iz kalmadı. Şimdi artık kendisi de yok.

Hayat ne acımasız.

Başımız sağ olsun.

Musa Ateş (Pala Musa, 1932-2021) Fotoğraf: Hayri Dalkılıç arşivi
Musa Ateş, ailesiyle birlikte Fotoğraf: Musa Ateş arşivi

(Pülümür Haber, 9 Mayıs 2021)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir