SITKI AY
(EMEKLİ ÖĞRETMEN)
1973 yılında İmralı Cezaevinde yaklaşık 650 hükümlü kalıyordu. Hüküm giyenlerin birçoğu ilkokul, birkaçı ise ortaöğretim kurumu mezunuydu. Yükseköğretimden mezun olanların sayısı, 3’tü.
Ortaokul ya da lise mezunlarına, büro işleri verilirdi.
Cezaevindekilerin büyük bölümü cinayet hükümlüsüydü. Yükseköğretim gören birkaç kişi ‘yolsuzluk’ vb. gerekçelerle hüküm giymişti.
Cezaevi yönetimi, ilkokul mezunu olmayan hükümlüler için sınıf açılmasına karar verdi. Kullanılmayan boş depoyu dersliğe çevirdik. 60 dolayında öğrencim vardı. Her öğrenciye yetecek kadar sıra yoktu, bazıları ayakta kalırdı.
Yönetim, cezaevinde açılan sınıfta eğitim gören öğrencilere, “Size ilkokul diploması verilecek,” açıklaması yapmış. Bu açıklama gerçeği yansıtmıyordu. Cezaevi dersliğinde verilen eğitimde, diploma verme yetkisi yoktu. Öğrenciler, bu konuyu bana da sordular, onlara ancak okur yazarlık belgesi verebileceğimi söyledim.
Ülkede ilkokul zorunlu ve parasızdı. Cezaevine düşenlerin çoğu zorunlu eğitim hakkından yararlanamamıştı.
Eğitim ve öğretime muhtaç insanlarımızı unutamam.
(Pülümür Haber, 9 Mayıs 2024)
