(Pülümür Haber)
Pülümür Kırmızıköprü, malvarlığını yitiren servet sahiplerinin trajedisini yaşıyor. Elinde avucunda ne varsa birer birer yitiriyor. Tarım ve Kredi Kooperatifi, PTT, Salördek İlkokulu, Sağlık Ocağı ve Kırmızıköprü Ortaokulu … Sırada köprüler var. Kasabanın biri asma, iki köprüsü ölümle pençeleşiyor. Kırmızıköprü’nün yükselen yardım çığlığı, kırmızı kayalarda yankılanıyor:
Kimse yok mu?
Pülümür Kırmızıköprü, Tarım ve Kredi Kooperatifini, PTT’sini, Salördek İlkokulunu, Sağlık Ocağını, Kırmızıköprü Ortaokulunu (YİBO) kaybetti. Nahiye statüsünü ne zaman yitirdiğini hatırlayan bile yok! Kırmızıköprü’ye vefa gösteren iki kurum kaldı geriye: Kırmızıköprü Jandarma Karakol Komutanlığı ve Karayolları Genel Müdürlüğü. Jandarma, tabelasındaki Kırmızıköprü adını korudu.
Karayolları Genel Müdürlüğü, kasabaya girişteki Kırmızıköprü levhasını bugüne kadar kaldırmadı. Tunceli-Erzincan kara yolunu kullanan sürücüler, yol kenarındaki levhadan, buranın bir yerleşim birimi olduğunu hatırlıyor.
MUHTARLIK BİLE DEĞİL!
Jandarma dışında, Kırmızıköprü’de kamuya ait herhangi bir kurum yok artık. Jandarma Karakolu, kasabanın oldukça uzağında. Kasaba, resmen yok hükmünde bir yerleşim birimi. Muhtarlık bile çok görülmüş buraya. 1959’da nahiye yapılan Kırmızıköprü, Mezra ve Gökçekonak köyleri arasında bölüştürülmüş. Kasabanın temizliğinden, ortak kullanım alanlarının bakım ve onarımından kim/kimlerin sorumlu olduğu belli değil. Kasabanın WC’sini kim temizleyecek, patlak su borularını kim onaracak, yıkılmaya yüz tutmuş köprülerini kim onaracak? Kırmızıköprü, hem var hem yok! Resmî kayıtlarda bu adı taşıyan yerleşim birimine rastlanmıyor.
DALGALARA KAFA TUTAN ASMA KÖPRÜ
Kasabanın, Pülümür Çayı üzerinde kurulu iki köprüsü tehlike yaratıyor. Bunlardan biri, asma köprü…. Yıllar önce Kırmızıköprü Jandarma Karakol Komutanı Astsubay tarafından yapılmış. Astsubay’ın adını hatırlayamamak, vefasızlık örneği mi bilinmez, ama o köprüyü hâlâ çok sayıda vatandaş kullanıyor. Köprü, Boğaz Köprüsü’nden esinlenerek yapılmış. Taşıyıcı halatları, omurgası sağlam. Ne var ki bazı metal levhalar çürümeye başlamış. Her gün onlarca kişi delik deşik olmuş levhalara basarak karşıdan karşıya geçiyor. Deli dalgalara kafa tutan asma köprü, ilgisizliğe isyan ediyor! Eli iş tutan, kaynak makinesi kullanan bir ‘hayırsever’ yolu gözlüyor köprü. Mimarını, ustasını özlüyor…
Karşılıksız emek verenleri selamlıyoruz bir sabah vakti köprüden geçerken…
Diğer köprü mü, onu sormayın! Felaket kapıyı çalmadan kimsenin el atacağı yok hani…
(Pülümür Haber, 2 Ağustos 2022)
