MEHMET GALİK
Ağır kış koşullarının ardından kar yığınları yağmur taneciklerine fazla karşı koyamamıştı. Kar, yamalı bir bohça gibiydi Kocatepe köyünde. Çoğu gitmiş, azı kalmıştı. Pülümür köylerinin çoğunda karlı günler geride kalmıştı. Eriyen kar sularından kuvvet alan dereler, o görkemli eski günlerine yeniden kavuşmuştu. Köylüler, uzun kışı geride bırakmanın sevincini, hayvanlarını otlak alanlara salarak kutlamıştı. ‘Kocakarı’ bu yıl da şaşırtmadı. Nisan’ın 13’ünde kapıyı çalan ‘Kocakarı’ yine yaptı yapacağını. Saatlerce yağan karın altında kaldı Nevruz çiçekleri… Köylüler şimdi tedirgin. Samanlıklar boşaldı. ‘Kilo’yla hayvan mı doyurulur, ne yapsınlar… Ot da saman da tükendi. Erzincan’dan almaya kalkışsalar, ateş pahası… Pülümür köylüsü, ‘Kocakarı’ mağduru… Şu işe bir el atan yok mu?
