Salördek köyü, Pülümür’e 20 km, Tunceli’ye ise 52 km uzaklıkta. Salördek, 90’lı yıllarda boşalan köylerden. Köylüler, çeşitli kentlere göç etmek zorunda kalmış. Erzincan, İstanbul, Bursa vd. kentlere yerleşen Salördeklilerin köyleriyle bağları hiç kopmamış.
O köylülerden biri de Alişan Arslan.
Almanya’da çalışan Alişan Arslan, Pülümür Salördek köyünün eski muhtarı. 2002 yılından bu yana zamanının büyük bölümünü çok sevdiği köyünde geçiriyor. 1953 doğumlu. Şimdi 68 yaşında. Emekliye ayrıldıktan sonra köyüne yerleşmiş. Birkaç ayını Almanya’da geçirdikten sonra baba ocağı Salördek’e dönüyor.
Salördek köyü boşaltıldıktan sonra âdeta tarumar edilmiş. Yüzyıllık ceviz ağaçları, onlarca yılda zor yetişen ahlat ve alıç ağaçları kereste tacirleri tarafından kesilmiş. Köy, insan sesine hasret kalmış.
Bazı meyve ağaçları kurumaya yüz tutmuş.
Salördek köyü, Alişan Arslan ve yakını Hüseyin Arslan’ın köye yerleşmesiyle birlikte yeniden canlanmış.
Alişan Arslan, sabah erken saatte uyanıyor. Almanya’da edindiği iş disipliniyle hemen işe koyuluyor. İşçi tulumuyla özdeşleşen Arslan, çevreye güzellik katıyor. Kurumaya başlayan ceviz ağaçlarını buduyor, bazı meyve ağaçlarını aşılıyor. Bu işleri ‘özel mülkiyet’ duygusuyla yapmıyor. Karşılıksız emekle Salördek’i güzelleştiriyor.
Ona, çiçek açan kiraz ağaçlarını sularken rastlıyoruz. Kuşlar, geçen yıl dalda kiraz bırakmamış, ama olsun! O, kuşların hakkını gözeten bir doğa tutkunu olarak bu durumdan hiç de rahatsız değil.
Simidini sokak köpeğiyle paylaşan Alişan Arslan, köyünü güzelleştirerek mutlu oluyor. Köyüne renk katan bu doğa tutkunuyla, güzellikleriyle insanı büyüleyen Salördek köyünde yeniden buluşmak umuduyla vedalaşıyoruz.
(Pülümür Haber, 5 Mayıs 2021)
