(Pülümür Haber)
7 kişiydiler. 21’indeydi 6’sı. En küçükleri Erdem, 20’sinde henüz. Amasya (Eraslan Güngör), Balıkesir (Mustafa Aslan), Erzurum (İlhan Sağlam), Gaziantep (Emrah Kayadelen), İzmir (Erdem Erkaçtı), Kayseri (Eyüp Yabangülü) ve Şırnak’tan (Burhan Yalçın) gelmişlerdi. Birçoğu orta hâlli ailelerin çocuğuydu.
Kutsal vatan topraklarını savunmak için siperdeydiler.
Görevden kaçmak için rapor almak ya da bedelli askerlik yapmayı düşünmeyenlerdendiler.
Erdem Erkaçtı, ikizi Erden’i Çemişgezek’te bırakmış, Pülümür Kocatepe Jandarma Karakoluna gelmişti. Anne ve babasının göz bebeğiydi. Nuran Hanım, ikizlerini askere uğurladığında sımsıkı sarılmış, mutluluk gözyaşları dökmüştü. Erdem ve Erden, işçi emeklisi Turgut Erkaçtı’nın en büyük servetiydi. Parayla pulla ölçülmeyen servet.
Kocatepe Jandarma Karakolu, köyün güneyinde, meşe ormanın eteğindeydi. Baskınlara karşı siperler kazılmış, olası sızmalara karşı mayınlar döşenmişti. Vatan evlatları, nöbet kulübelerinde uykuya ve soğuğa meydan okurdu.
Karakol, ilçe merkezine yaklaşık 40 km uzaklıktaydı. Karakolun ihtiyaçları, helikopterin yanı sıra ilçe merkezinden karayoluyla karşılanırdı. Köyde yaşayan bir yurttaş cipiyle ilçe merkezine gittiğinde karakolun ihtiyaçlarını unutmazdı.
Yolda pusu kuran bir grup PKK’lı terörist cipe el koymuştu.
Karakolun 20’li yaşlardaki Mehmetçiği, hain tuzaktan habersizdi.
Cip, içinde teröristler, nizamiye kapısından içeri girdiğinde ortalık cehenneme dönmüştü.
Burhan, Emrah, Eraslan, Erdem, Eyüp, İlhan ve Mustafa’nın kanı karakola sıçramıştı. 4 Haziran 2007, onların son yazıydı. 2007 yazında 4 gün yaşayabildiler. Onların son nefesini verdiği karakol binası yıllar önce başka bir yere taşındı. Terk edilen bina, dönemin acı izlerini saklıyor. Siperlerde, nöbet kulübelerinde, ranzalarda, pencerelerde onların sesi, soluğu ve parmak izleri saklı.
Kocatepe Karakolunda şehit edilen vatan evlatları yaşasaydı şimdi 39 yaşında olacaktı. En küçükleri Erdem, 38’inde…
Saldırının gerçekleştiği eski karakol binası bugün kaderine terk edilmiş durumda. Kapıları açık, çatısı uçmuş, duvar sıvaları dökülmüş olan bina, zamanın ve ilgisizliğin yıpratıcı etkisiyle harabeye dönmüş hâlde.
Pülümür Kocatepe’de hayattan koparılan 7 vatan evladının anısını yaşatmak için terk edilen karakolun restore edilerek sosyal amaçlarla kullanılması gerekir.
Gencecik yaşamlarından çalınan her bir mevsim için onlara borçluyuz.
Türkiye unutmaz!
Tetik çektiren ve çekenleri unutmak, en büyük ölümdür!
Pülümür Kocatepe’de bundan tam 18 yıl önce şehit düşen 7 vatan evladını saygıyla, sevgiyle, özlemle, rahmetle anıyoruz…
Karakol Fotoğrafları: Hüseyin Canerik
(Pülümür Haber, 4 Haziran 2025)
