TUNCELİ ENDÜSTRİ MESLEK LİSESİ MATEMATİK ÖĞRETMENİ NACİYE AKAY,  PÜLÜMÜR HABER’E KONUŞTU

MEHMET ÖZDEMİR

Emekli Öğretmen, Yazar Naciye (Gal) Akay’ın,  2021 yılında,  Tunceli’yle ilgili kaleme aldığı yazı, sosyal medyada paylaşım rekoru kırmıştı. Yazar, söz konusu yazıda, Tunceli’nin 1970’li yıllarıyla ilgili duygu, düşünce ve   izlenimlerini  dile getirmişti.  Yazar, yazısını şu ifadeyle tamamlamıştı:

“Selam olsun Tunceli’ye ve yüksek ahlaklı Tuncelililere..”

Pülümür Haber Yayın Kurulu Üyesi Mehmet Özdemir, 1976’da, Tunceli Endüstri Meslek Lisesinde Matematik öğretmeni olarak görev yapan Naciye Akay’la İzmir’de görüştü. “Yüreğimizi Isıtan Yemekler”, “Yaşadım Yıldızlar Şahidim” adlı eserleri yayımlanan Yazar Naciye Akay, arkadaşımız Mehmet Özdemir’in sorularını yanıtladı:  

Anılarımı yazmaya başlamıştım, pandemide babamı kaybettiğimde.

Yazdıkça sanki,  dayanak oluyordu anılarım.. Bana dayanak oluyorsa, okuyanlara da dayanak olsun isteğiyle, kendi Facebook sayfamda yayınlamaya başladım yazılarımı..

Her yazdığım yazı, binlerce kişi tarafından okunup, yüzlerce olumlu geri dönüş alıyordu..

Ben gönlümden akanları yazıyordum ama… bir de okuyucuya bir mesaj versin istedim, övgü dolu  mesajlar çoğaldıkça..

Tunceli’yi yazmasam olmazdı elbette.. Tunceli benim hayatımın odak noktasıydı..

Çünkü Tunceli; hayata bakış açımı, insanları hiçbir kategoriye ayırmadan sevmeyi,

Alevi inancının güzelliğini, devrimci ahlakını öğretmişti  bana.. Çok güzel dostluklar kazanmıştım..

Bu özellikler, bende kalmamalıydı. Önyargıları kırmaya yardımcı olabilirim belki, diyerek yazdım.

Yazımın sosyal medyada bu kadar yayılacağı, aklımın ucundan bile geçmemişti..

Sadece tarihe bir not bırakmak istemiştim..

Öğrencilerim ve hiç tanımadığım Tuncelililer, geri dönüş yaptıkça, iyi ki yazmışım, dedim hep…

1955 yılında Edirne’ de doğdum..

Atalarım  Lozan Anlaşması gereği mübadele yolu ile 1924 yılında Selânikten gelmişler  Edirne merkeze..

Kadın erkek ayırımı yapmayan, çağdaş düşüncelere sahip, akraba evliliklerinin olmadığı, akraba gençlerin kardeş gibi büyüdüğü, Balkan kültürüyle büyüdüm.

Çocukluğumdan itibaren özgüvenli ve adalet duygusu çok yüksek bir karaktere sahibim.. Haksızlığa hiç tahammül  edemem, hatta müdahale ederim..  Sosyal bir yaşam biçimim olmuştur her zaman.. Kalabalıklar içinde olmayı ve birtakım özelliklerimi öne çıkarmayı severim.

Öğrencilik yıllarım, 1980 darbesi öncesi sağ-sol çatışmalı yılların    başlangıcına denk geldi…

Sol görüşlü bir aileden geliyordum, ama sol görüşün tüm ayrıntılarına hakim değildim.. Boykotlu okul günlerinde sol görüş ile birlikte hareket ediyordum. İşte o arada Tunceli’nin özelliğini öğrenmiştim..

“Tunceli, sadece sol görüşü benimseyen, eğitim düzeyi en yüksek  ve Alevi inancına sahip bir ilimizdir.”  bilgisi vardı bende.

Aile yapım, dini hassasiyetleri olan bir aile değildi.. Çok çağdaş bir yapıya sahipti babacığım..

Alevi inancına sonsuz saygımız vardı aile olarak. Çünkü memur olarak Edirne’ye gelip, ailecek görüştüğümüz çok saygın, sevdiğimiz Alevi kökenli aile dostlarımız vardı…

Tunceli insanı, Alevi inancı ve devrimci bir dünya görüşüne sahip olması sebebiyle aydın diye düşünüyorum.

Aşiret yapılanmasının, marabalığın; Cumhuriyetin kazanımları ve eğitimin öne çıkmasıyla,  irdelenebilir duruma gelmesi, insanı sömüren bir düzen olduğunun fark edilmesi, Tunceli’yi diğer aşiret bölgelerinden ayrıcalıklı kıldı, diye düşünüyorum.

Aynı dünya görüşüne sahiptik Tunceli’yle…Her ne kadar  Sünni olsam da, Alevi inancı çok benimsediğim ve çok beğendiğim bir düşünce biçimiydi.. İnsanları kategorilere ayırmadan,  taşıdıkları insani değerlere bakıp tanıyıp seviyordum.

Tunceli’den sonra çalıştığım değişik bölgelerde edindiğim en yakın dostlarımın, istisnasız Alevi düşüncesinden geldiğini ,yıllar sonra öğrendiğimde çok şaşırmıştım..

Demek ki, insana değer veren, insani değerlerin tümünü üzerinde taşıyan benim arkadaşım olabiliyordu.. Onlar da büyük çoğunlukla Alevi kültüründen geliyordu..

Gençler bizim geleceğimiz, bu vatan bizim son vatanımız, gidecek başka yerimiz yok..

Bu duyguyla vatanın her köşesine hizmet götürmeliyiz.

Ancak ve ancak eğitim yoluyla kalkınır, eğitim yoluyla yükselebilir ve vatanımıza sahip çıkabiliriz..

Vatanın her köşesi kutsal ve kıymetlidir..

Elbette ziyaret etmek istiyorum.

Pandemi öncesi, uçak biletlerim alınmıştı.. Pandemi engelledi ziyaretimizi..

Tunceli’ye en kısa zamanda gelmek istiyorum elbette.

İlk yapacağım şey sevgili okulumun koridorlarında, bahçesinde, yaşadığım lojmanlarda dolaşmak olacak..

Çünkü; duyduğum kadarıyla, okulumdan gayrı her şey değişmis… Okulumun kategorisi ve ismi de değişmiş..

Munzur’un kıyısında yürümeyi, o sallanan köprüden geçmeyi de istiyorum elbet..

Öğrencilerim ve Tuncelililer  hâlâ kalbimin en güzel yerindeler.. Onlar benim ilk göz ağrılarım.

Seĺam olsun Tunceli’ye..